30 Aralık 2010 Perşembe

Aman incilerim dökülmesin!

Unuttuğu eşyalarla
büyük hesaplaşmalara
katılan
ufak ama "büyük" kadın
zaferin sarhoşşluğuna yenildi.

--

Düşündükçe kurcaladığın tüm bedenler -bir toplama kampındaki gibi- yakılacak! Artık buna izin verme, yaşamalarına - istedikleri hürriyet ile- destek ol!

--

Sen panik içinde çırpınırken
O bütün rahatlığı ile dengeler
her şeyi.
Tüm karamsarlığınla hüzünlenirken
O bulur içindeki en parıldayan
hazineyi.

--

Ruhunun en derin bir yerinde o ufak kız heyecanla ip atlıyor. Hem de tek başına.

--

Sohbet-i Ziyan

Bu dünya -gerçek- değil.
Düşlerin mi asıl dünyan?
İstediklerin neden örtüşmüyor?
Üstüne basa basa neden yine aynı hata?
Özgürlüğün tadı (böyle) çıkmıyor.
Bu olamaz.
Hep eskiye özlem.
Önünü görebilmek neden hep acı?
Yine "bağımlı bağımsız".

Aile- eşini aramak mı gerçeklik?
soyunu devam ettirebilmek mi gerçeklik?

Bu dünya -gerçek- değil.
gidemediğin her yer gibi.

-uğraştın... elde ettin... sıkıldın...-
bu rutindir hayat

-o-