25 Eylül 2012 Salı

simple is (not) the best

Altının değerli olduğunun anlaşıldığı gün orada olmak isterdim.
Bir şeye değer nasıl biçilir?
Değer yargılarımızdaki ölçütler nedir?

Bir insanın yüzünde tebessüm yaratmak, bence o kadar da kolay değil. Kolay gibi gördüğümüz için bu kadar mutsuz insan var.

Çünkü her biri dışarıyı gözlüyor, her biri sarhoş, her birinin kafası dumanlı, her biri aşık, her biri yalnız, her biri ağlıyor, her biri düşünüyor, her biri terk ediyor, her biri öpüyor, her biri dokunamıyor, her biri sadece yaşıyor.

Çember daralıyor, daraldıkça kravat sıkıyor, nefes alamıyoruz. Neden gömlek giydik, üstünde neden kravat var; çünkü aslında bunu istiyoruz. Bunu yaşamak için doğuyoruz, buna ağlamak için yapıyoruz, acımızla var oluyoruz.

Anamızın en büyük acısını her defa kendimize tekrar tekrar hatırlatıyoruz.


 ***Sonra kızanlar oluyor, kullandığım fotoğraf deviantart'tan xojh-d5fymaa'nın running adlı çalışması.