Aklımızda kurar kurar düşleriz,
Sonra o gelir oldu deriz,
Kalıbına uydurmaya çalışırız.
Külkedisinin üvey kardeşlerinin ayakkabıya girme çabasındaki ayak küçültme durumları gibi.
Bazen ne yaparsan yap olmaz işte,
Çünkü o senin kısmetin kaderin değildir.
Bunu fark ettiğimizde ise,
Derin bir hayal kırıklığı kaplar önce.
Neden ki,
Olabilirdi diye kendini yorar durursun.
Gerçek ise ortadadır.
Uzunca kabullenmek istemezsin.
Kabullendiğinde sadece bir gülümse kalır aklında ve suratında da.
27 Ağustos 2009 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder