26 Kasım 2008 Çarşamba

Orada Değildi Artık !


İndiği tren garında bulduğu bir bilet parçasında yazılıydı ismi. O kaçtığını zannediyordu oysa çoktan terkettiği yerden, kendinden. Şimdiki ve geçmişteki. (Kafa'ya katkılarından dolayı teşekkürler.)
(...)
Yanında oturan çocuklu ailenin seslerine aldırmadan okuyordu kitabını bindiği trende. Biletini kitap ayıracı yapmış, artık bir gidişi gösteren bir şey değil; kaldığı yeri simgeliyordu. Öyle ya, orada değildi artık. Gidiyordu işte, uzaklaşıyordu benliklerinden.

Bıraktığı tüm parçalardan kaçarak kurtulduğunu sanarken, nerden bilebilirdi ki boşluk hissi duyacağını. Onu o yapanı unutmak ne kadar süre ona izin verebilirdi ki? Hem zaten kaçarken nasıl unutacağını düşünmüştü? Şimdiki, geçmişteki bene sahip çıkarsa yarını ancak mı sağlam olabilirdi? Geçmişsiz bir bugün, yarını nasıl oluşturabilirdi?

Hiç yorum yok: